ماجرایی که - مهشید رهبری

ماجرایی که

شاعر : مهشید رهبری

غم غزل شده سنگین در این سرایی که
تمام واژه پر از غم، پر از جفایی که

ببار مشرق جانها کویرشد غـزلم
تورا قسم به سپیدیِ ابرهایی که

پرنده زخمی و بازَست این قفس اما
نمانده حالِ دلی،زخمی است پایی که،

تمام زندگی اش عشق پر زدن بود و
بهای خام خیالش شده بهایی که

پر از صدای سکوتم و گوشها کر شد
نمی شود برسد این صدا،صدایی که

سکوت کن،کسی از شهر باخبر نشده
صلاح نیست بدانند ماجـرایی که

چقدر دل نگرانم برای جمع جهان
که حاصلش شده تفریق،عشق هایی که